چسبندگی جفت یک وضعیت پزشکی جدی در دوران بارداری خانم ها است، در خصوص توضیح این موضوع باید گفت زمانی که عروق خونی و سایر اعضای جفت بیش از حد رشد می کند و به دیواره رحم متصل می شود، این مشکل ایجاد می شود.
جفت، جزئی از رحم بشمار می آید که در دوران بارداری رشد می کند. بند ناف اکسیژن و مواد مغذی را به جنین در حال رشد می رساند. این عارضه خونریزی واژنی را در یک سوم آخر به همراه دارد.
جفت اغلب در طول بارداری علائمی ایجاد نمی کند. گرچه خونریزی واژینال ممکن است در سه ماهه سوم بارداری رخ دهد. اگر خانم باردار در سه ماهه سوم خونریزی واژینال داشته باشد، باید بلافاصله با پزشک زنان و زایمان مشورت نماید تا در صورت شدت خونریزی در بیمارستان بستری شود.
چسبندگی جفت در زنان باردار بسیار خطرناک می باشد که به وسیله سونوگرافی تشخیص داده می شود و مادر باردار بدون هیچگونه فاصله زمانی باید حتما به بیمارستان منتقل شود. در مشکل چسبندگی جفت همه و یا قسمتی از جفت به طور محکم به دیواره رحم می چسبد و از آن جدا نمی شود.
چسبندگی جفت یک مشکل حاد و جدی می باشد که در حاملگی خطرناک است و هنگامی اتفاق می افتد که رگ های خونی و دیگر قسمت های جفت در زمان رشد خیلی در دیواره رحم فرو بروند. جفت ساختاری است که در طی بارداری در داخل رحم رشد می کند و مسئولیت رساندن اکسیژن و مواد غذایی که برای رشد نیاز می باشد را دارد و مواد زائد را از خون جنین دور می کند.
علائم چسبندگی رحم
چسبندگی جفت در بیشتر موارد علائمی در طول بارداری ندارد، اما احتمال دارد خونریزی رحمی در طی سه ماهه سوم بارداری وجود داشته باشد. اگر در طی سه ماهه سوم بارداری خونریزی رحمی یعنی از طریق واژن رخ دهد در اسرع وقت باید به پزشک مراجعه کنید.
چسبندگی جفت می تواند به علت وجود ناهنجاری در دیواره داخلی رحم اتفاق بیفتد که اصولا به دلیل زخمی شدن دیواره رحم بر اثر زایمان سزارین و یا دیگر عمل های جراحی رحم می باشد. جای زخم روی دیواره رحم باعث می شود که جفت به صورت غیر طبیعی به اعماق دیواره رحم فرو برود. البته در بعضی مواقع هم بدون سابقه انجام عمل جراحی رحم و یا سزارین چسبندگی جفت رخ می دهد.
در صورتی که فرد در گذشته جراحی سزارین و جراحی رحم را انجام داده باشد می توان گفت که بیشتر در معرض این مشکل هستند، در واقع هر چقدر تعداد دفعات جراحی بیشتر باشد در نتیجه خطر چسبندگی جفت نیز بیشتر می شود.
اگر جفت به طور کامل و یا کمی روی دهانه رحم باشد، به اصطلاح همان جفت سر راهی می گویند، همچنین اگر در قسمت پایینی رحم باشد خطر چسبندگی جفت بیشتر می شود.
درمان چسبندگی جفت
چسبندگی جفت یک مشکل باروری است که دیواره رحم (آندومتر)، لایه متوسط دیواره رحم، حتی دیواره خارجی رحم و سایر اعضا مثل روده را درگیر می کند. در بارداری معمولا جفت از رحم به راحتی جدا می شود، اما در بعضی از زنان باردار جفت به دیواره رحم می چسبد. در صورتی که چسبندگی جفت تشخیص داده شود، باید تاریخ زایمان سرازین تعیین شود، تا زایمان در هفته 34 تا 36 بارداری انجام گیرد.
البته شایان ذکر است که زایمان در هفته ۳۴ تا ۳۶ بارداری، سبب نارس به دنیا آمدن نوزاد و مشکلات تنفسی برای آن خواهد شد، اما با مراجعه به پزشک متخصص و تجویز داروهای نمو جنین، می توان از علائم مشکلات تنفسی نوزاد جلوگیری کرد. در برخی مواقع چسبندگی جفت به رحم باعث خونریزی شدید و در نتیجه مرگ مادر می شود، در صورتی که بیمار خونریزی شدید داشته باشد از روش هیسترکتومی (برداشتن کامل رحم) استفاده می شود. این روش برای توقف خونریزی و نجات جان مادر اثر بخش می باشد.
انواع چسبندگی جفت
در حقیقت سه نوع چسبندگی جفت وجود دارد که شامل موارد زیر می شود.
جفت اکرتا: هنگامی که پیشرفت عروق جفت فقط محدود به سطح داخلی دیواره رحم باشد.
جفت اینکرتا: هنگامی که جفت از اعماق دیواره رحم بیشتر نفوذ کرده باشد. در این حالت جفت هنوز به بافت خارجی رحم نرسیده است.
جفت پرکرتا: هنگامی که جفت در تمام دیواره رحم نفوذ کرده باشد. در این حالت از دیواره خارجی نیز عبور کرده و ممکن است به روده نیز بچسبد.
عوارض جانبی چسبندگی جفت
• خطر چسبندگی جفت با تعداد عمل جراحی در رحم افزایش می یابد، بخصوص زایمان های سزارین
• چنانچه جفت در قسمت پایین رحم قرار گرفته باشد و در حال رشد در آن قسمت باشد.
• مادرانی که بالای 35 سال سن دارند، از این عارضه مستثنی نخواهند بود.
• زایمان قبلی خانم ها(بیش از یک زایمان) خطر بروز چسبندگی جفت را افزایش می دهد.
• چنانچه در رحم مادری زخم یا عفونتی باشد خطر ابتلا به چسبندگی جفت افزایش پیدا می کند.
• خونریزی حاد واژینال (چسبندگی جفت باعث خونریزی شدید بعد از زایمان می شود که جان مادر را تهدید می کند.
• باعث زایمان زود رس: مادران چنانچه خونریزی واژینال شدید داشته باشد باید زود زایمان کنند، زیرا خطر مرگ مادر و نوزاد را تهدید می کند.
0 دیدگاه