در بین تکنیک های تصویربرداری مختلف الاستوگرافی یا فیبرواسکن به منظور کشف بیماری های کانونی و هم منتشر بزاقی، بهترین قابلیت تشخیصی را دارد. البته گاهی اوقات، انجام MRI یا سی تی اسکن نیز ضرورت دارد. الاستوگرافی غدد بزاقی یکی از روش هایی است می توان با آن بیماری های مربوط به این غدد را تشخیص داد.
اگر می خواهید درباره چگونگی الاستوگرافی غدد بزاقی بیش تر بدانید، با ما همراه باشید.
سونوگرافی غدد بزاقی چیست؟
با توجه به موقعیت سطحی غدد بزاقی، سونوگرافی به عنوان یک تکنیک به آسانی در دسترس، مقرون به صرفه و بی خطر (بدون تابش اشعه و بدون نیاز به تزریق ماده حاجب) تکنیک تصویربرداری خط اول انتخابی برای بیماری های غدد بزاقی است. سونوگرافی چیست ؟ سونوگرافی نرمال با یک پروب خطی با فرکانس 15-7 MHZ انجام می شود.
برای دنبال کردن صحبت های دکتر مرتضی جورابیان، متخصص سونوگرافی و رادیولوژی؛ وارد صفحه اینستاگرام یا کانال آپارات شوید.
در چه صورتی علاوه بر سونوگرافی غدد بزاقی، به ام آر آی و سی تی اسکن نیاز است؟
در صورتی که تغییرات بیماری زا در لوب عمقی غده بناگوشی (پاروتید) یا قسمت زیر فک تحتانی غده بناگوشی و غده تحت فکی (ساب مندیبولار) که هر دوی آن ها را گاهی نمی توان با سونوگرافی به طور کامل ارزیابی کرد.
اختلالات مربوط به غدد بزاقی، ناشی از چیست؟
- سندرم شوگرن
- رادیوتراپی
- فیبروز
- التهاب شدید پی در پی غدد بزاقی
- التهاب مزمن غدد بزاقی
به چه دلیل، الاستوگرافی بهترین راه تشخیص مشکلات غدد بزاقی است؟
معیارهای متعددی برای متمایز کردن بین ضایعات خوش خیم و بدخیم در معاینات سونوگرافی غده بناگوشی (پاروتید) وجود دارد. ولی به دلیل مشاهده تصاویر ناشی از سونوگرافی دو بعدی و کالر داپلر برای جدا کردن ضایعات غدد بزاقی خوش خیم و بدخیم، ناکافی هستند چرا که بسیاری از مشاهدات در هر دو ضایعات خوش خیم و بدخیم مشترک هستند. در این صورت است که حتی سونوگرافیست های ماهر نیز نمی توانند به درستی ضایعات را تشخیص دهند.
الاستوگرافی به عنوان یک روش جدید برای ارزیابی مشخصات سفتی الاستیسیتی بافت ها ضایعات مختلف برای تشخیص انواع متفاوت ضایعات غدد بزاقی مفید است. همچنین الاستوگرافی اطلاعاتی در مورد سفتی و تغییرات غیر طبیعی فیبروسیستیک این غدد می دهد.
الاستوگرافی غدد بزاقی، چه کاربردهایی دارد؟
- تشخیص تفاوت های ضایعات کانونی
- فیبروز؛ پاتولوژی منتشر غدد بزاقی
تشخیص تفاوت های ضایعات کانونی
مطالعات زیادی با هر دو تکنیک Strain Elastography و Shear Wave Elastography برای تمایز بین ضایعات خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی صورت گرفته است.
فیبروز؛ پاتولوژی منتشر غدد بزاقی
پاتولوژی های کانونی و منتشر به طور مساوی در سایر ارگان ها (از جمله کبد)، بررسی شده است. در حالیکه در غدد بزاقی پاتولوژی های منتشر، شیوع کم تری دارند و نسبت به ضایعات کانونی به شکل ضعیف تری مورد بررسی قرار گرفته اند.
به طور کلی الاستوگرافی برای بیماری های منتشر مزمن به کار می رود، چرا که انواع حاد (مثل التهاب شدید) به آسانی با ترکیبی از اطلاعات سونوگرافی دو بعدی و سونوگرافی داپلر بررسی می شوند. بنابراین کاربرد الاستوگرافی برای بیماری های منتشر حاد، ارزش محدودی داشته است.
در چه مواردی الاستوگرافی غدد بزاقی موثر نیست؟
برای بررسی بیماری های مزمن غدد بزاقی، استفاده از الاستوگرافی Strain موثر نیست و باید از روش Shear Wave استفاده شود.
تحقیقات الاستوگرافی غدد بزاقی به طور کلی در چه زمینه هایی است؟
به طور کلی، تحقیقات در این الاستوگرافی، در دو زمینه می باشد:
- بررسی غدد بزاقی بعد از رادیوتراپی گردن (Postradiation Gland Evaluation )
- بررسی بیماری های التهابی مزمن (مثل سندرم شوگرن)
بررسی غدد بزاقی بعد از رادیوتراپی گردن (Postradiation Gland Evaluation )
تغییرات بعد از رادیوتراپی در غدد بزاقی، به درجات متفاوتی از آسیب به تغذیه خونی منجر می شود که تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی دارد. مطالعات در این زمینه حاکی از آن است که مقدار متوسط الاستیسیتی در غدد بزاقی بعد از رادیوتراپی بالاتر از غدد طبیعی است.
الاستوگرافی برخلاف سونوگرافی دوبعدی می تواند غدد بعد از رادیوتراپی و آن هایی که تحت رادیوتراپی قرار نگرفتند را متمایز نماید.
بررسی بیماری های التهابی مزمن (مثل سندرم شوگرن)
تحقیقات در این زمینه نشان از آن است که در بیماری های التهابی مزمن غدد بزاقی، مقادیر الاستیسیتی به طور قابل توجهی نسبت به گروه کنترل، بالاتر است.
الاستوگرافی Shear Wave این توانایی را دارد که یک ابزار تشخیصی با ارزش برای بیماری های التهابی مزمن غدد بزاقی باشد ولی نیاز به تحقیقات بیش تری در راستای چگونگی ایجاد سفتی غدد لنفاوی و ارتباط آن با الاستیسیتی و درمان است.
0 دیدگاه